بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی پیاز بر پارامترهای بیوشیمیایی و مرفومتری کلیه موشهای در معرض فرمالدئید

زمینه و هدف: فرمالدئید از جمله آلاینده های هواست که کاربرد بسیار گسترده ای در صنعت و پزشکی دارد و اثرات مخرب آن بر سیستمهای بدن گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر دوزهای مختلف عصاره پیاز بر پارامترهای بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی کلیه موش های در معرض فرمالدئید بوده است. روش بررسی: 48 سر موش نر بالغ به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تزریقی دریافت نکرد. گروه دوم mg/kg 10  فرمالدئید به مدت 14 روز و گروههای سوم تا ششم علاوه بر فرمالدئید به ترتیب دوزهای  mg/kg40-20-10-5 عصاره پیاز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. پس از 14 روز، از کلیه موش ها لام بافتی تهیه و با تکنیک استریولوژیک، حجم کلیه و گلومرول ها به دست آمد.  به علاوه میزان اوره و کراتینین سرم اندازه گیری شد.  داده ها با نرم افزارSPSS.20   آنالیز گردید. یافته ها: تعداد گلومرولهای کلیوی در تمامی گروههایی که پیاز دریافت کرده بودند و حجم گلومرول تنها در گروه  mg/kg 10 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (000/0=p). سطح اوره در گروههای دریافت کننده دوز 10 و 20 mg/kg  پیاز و سطح کراتینین در گروههای دریافت کننده دوز 5، 20 و 40 mg/kg  پیاز نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (000/0=p). فرمالدئید باعث آسیب کلیوی و افزایش در سطح اوره و کراتینین شد و حجم و تعداد گلومرول کلیه را کاهش داد. نتیجه گیری: تجویز دوز 40 mg/kg  عصاره هیدروالکلی پیاز در دو هفته اثر محافظتی بر بافت کلیه در معرض فرمالدئید داشت. کلید واژه ها:  فرمالدئید- کلیه- موش- پیاز- عصاره- هیدروالکلی- بیوشیمیایی- مرفومتری وصول مقاله:24/3/94 اصلاحیه نهایی:20/5/95 پذیرش:1/6/95